Oh wat is de Xantia toch modern voor haar leeftijd. Diverse snufjes die anno nu soms nog niet eens op de instapmodellen van diverse merken zitten waren in 1996 allemaal al aan boord van mijn Xantia. Ik noem de dubbele airbags, de ABS, de goed werkende airco, electrische ramen rondom, stuurbediening van de radio, etc etc. Een van de opties die mijn Xantia heeft is afstandbediening tot de centrale deurvergrendeling (an sich ook al hip). Helaas wel via infrarood ipv een radiosignaal. De bedoeling is dat je sleutel (althans het IR LED-je) visueel contact heeft met het IR-oog nabij je binnenspiegel.
Helaas voor mij werkt het de helft van de tijd niet. Ik kan soms stoer drukken tot ik een ons weeg om dan alsnog onder besmuikte blikken van derden de sleutel daadwerkelijk fysiek in het slot te steken. Met een zucht klikken alle sloten open en mag ik binnentreden. Dat kon zo niet langer!
Openmaken die handel. Hoop smurrie (zie fotos). Alles schoongemaakt met pure alcohol en de testopstelling op tafel werkte meer dan prima. Ik kwam er ook achter dat er maar één schakelaar onder de twee rubberen knopjes zit dus de optie 'van binnen uit ook op slot' heb ik niet. Na het dichtschroeven van de sleutel de volgende ochtend fluitend en cool om me heen kijkend naar de Xantia lopen (een parkeerplaats op een drukke spot in Utrecht). Klik! Niets.. Klikklik! niets! En maar drukken, en maar niets gebeuren. Uiteindelijk moet ik nog steeds de helft van de keren fysiek de deur open maken. Laten we het karakter noemen...
Helaas voor mij werkt het de helft van de tijd niet. Ik kan soms stoer drukken tot ik een ons weeg om dan alsnog onder besmuikte blikken van derden de sleutel daadwerkelijk fysiek in het slot te steken. Met een zucht klikken alle sloten open en mag ik binnentreden. Dat kon zo niet langer!
Openmaken die handel. Hoop smurrie (zie fotos). Alles schoongemaakt met pure alcohol en de testopstelling op tafel werkte meer dan prima. Ik kwam er ook achter dat er maar één schakelaar onder de twee rubberen knopjes zit dus de optie 'van binnen uit ook op slot' heb ik niet. Na het dichtschroeven van de sleutel de volgende ochtend fluitend en cool om me heen kijkend naar de Xantia lopen (een parkeerplaats op een drukke spot in Utrecht). Klik! Niets.. Klikklik! niets! En maar drukken, en maar niets gebeuren. Uiteindelijk moet ik nog steeds de helft van de keren fysiek de deur open maken. Laten we het karakter noemen...
1 opmerking:
test
Een reactie posten